nawóz organiczny

См. также в других словарях:

• organiczny — 1. «należący do świata zwierzęcego lub roślinnego, będący częścią składową organizmów żywych, właściwy organizmom żywym lub z nich pochodzący» Świat organiczny Bałtyku. Zanieczyszczenia organiczne wody. ∆ Schorzenia organiczne «choroby, których… …   Słownik języka polskiego

• nawóz — m IV, D. nawózwozu, Ms. nawózwozie; lm M. nawózwozy «substancja zawierająca składniki pokarmowe niezbędne do rozwoju roślin, dostarczana roślinom uprawnym najczęściej do gleby» Nawozy azotowe, fosforowe, potasowe, saletrzane. ∆ Nawóz naturalny… …   Słownik języka polskiego

• fekalia — blp, D. fekalialiów «wydaliny ludzkie gromadzone w dołach kloacznych, używane, po przerobieniu na kompost, jako wartościowy nawóz organiczny» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• gnojownica — ż II, DCMs. gnojownicacy, blm roln. «przefermentowana mieszanina stałych i płynnych odchodów zwierząt gospodarskich z wodą, służąca jako nawóz organiczny; gnojowica» …   Słownik języka polskiego

• kompost — m IV, D. u, Ms. kompostoście; lm M. y «nawóz organiczny otrzymywany z mieszaniny różnych odpadków, głównie roślinnych, przekładanych ziemią lub torfem w stosach, po ich częściowym rozkładzie tlenowym przez drobnoustroje» Przerabiać odpadki… …   Słownik języka polskiego

• obornik — m III, D. a, N. obornikkiem, blm «nawóz organiczny będący mieszaniną płynnych i stałych odchodów zwierzęcych oraz ściółki; gnój, mierzwa» …   Słownik języka polskiego

• zielony — zielonyleni a. zielonyloni, zielonyleńszy 1. «będący koloru czwartego pasma widma (między żółtym a błękitnym), mający barwę świeżej trawy, szmaragdu» Zielony kolor, ołówek, materiał. Zielona suknia. Zielony barwnik. Ręce zielone od farby. Zielony …   Słownik języka polskiego

• kompost — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. kompostoście {{/stl 8}}{{stl 7}} naturalny nawóz organiczny z resztek roślinnych, zwierzęcych wymieszanych z ziemią, torfem, uzyskiwany po ich rozkładzie w odpowiednio uformowanych pryzmach; także taka… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mierzwa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. mierzwawie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}reg. {{/stl 8}}{{stl 7}} stargana słoma, używana najczęściej jako ściółka dla zwierząt gospodarskich {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mierzwa — ż IV, CMs. mierzwawie, blm 1. reg. «stargana, zgnieciona słoma, używana najczęściej na ściółkę» Okryć mierzwą ziemniaki w kopcach. 2. reg. «odchody zwierzęce, zwykle zmieszane ze ściółką; naturalny, organiczny nawóz; obornik, gnój» Rozrzucić… …   Słownik języka polskiego